بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا (فدرال رزرو) مهم‌ترین نهاد پولی و مالی آمریکا است. پیش از تأسیس این نهاد در سال 1913، قوانین بانکداری ملی سال‌های 1863 و 1864 نقش مهمی در سامان‌دهی نظام بانکی ایفا کردند. این قوانین به‌عنوان نقطه عطفی در تاریخ اقتصادی و پولی ایالات متحده شناخته می‌شوند و چارچوبی ایجاد کردند که بعدها در تأسیس فدرال رزرو – بانک مرکزی آمریکا تکامل یافت.
قوانین بانکداری ملی
کنگره آمریکا این قوانین را در دوران جنگ داخلی تصویب کرد تا دو هدف اصلی را محقق کند:
- افزایش تقاضا برای بدهی دولت فدرال جهت تأمین مالی جنگ.
- ایجاد یک ارز ملی واحد و پایدار به‌عنوان زیرساختی برای تأسیس بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا.
در سال 1863، آمریکا در سومین سال جنگ داخلی پرهزینه بود. کسری بودجه دولت به 423 میلیون دلار رسید. برای جبران این کمبود، دولت به انتشار اوراق قرضه و صدور اسکناس‌های سبزرنگ (Greenbacks) روی آورد. این اسکناس‌ها نخستین پول کاغذی واقعی صادرشده توسط دولت آمریکا بودند و مقدمه‌ای بر ایجاد نظام پولی مدرن و در نهایت فدرال رزرو شدند.
آشفتگی ارزی
پیش از جنگ داخلی، ارز ایالات متحده ترکیبی از سکه‌ها و اسکناس‌های بانک‌های ایالتی بود. تفاوت قوانین ایالتی باعث می‌شد اسکناس‌های یک ایالت در ایالت دیگر پذیرفته نشوند یا با تخفیف معامله شوند. این آشفتگی، تجارت را دشوار کرده و نیاز به یک بانک مرکزی و نظام واحد بانکی را برجسته‌تر کرد.
قانون ارز ملی 1863 و گام به سوی بانک مرکزی آمریکا
قانون ارز ملی (National Currency Act) در 25 فوریه 1863 تصویب شد. این قانون:
- مالیات سالانه 2 درصدی بر اسکناس‌های بانک‌های ایالتی وضع کرد.
- دفتر بازرس کل ارز (Office of the Comptroller of the Currency) را برای صدور مجوز و نظارت بر بانک‌های ملی تأسیس کرد.
این اقدام، اولین گام مهم در جهت تمرکز مالی بود و چارچوبی ایجاد کرد که در نهایت در بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا (فدرال رزرو) تکامل یافت.
قانون بانکداری ملی 1864 و پایه‌گذاری بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا
در 3 ژوئن 1864، «قانون بانکداری ملی» شرایط ایجاد بانک‌های ملی را مشخص کرد:
- بانک‌های شهرهای ذخیره مرکزی مانند نیویورک، شیکاگو و سنت‌لوئیس باید 25 درصد بدهی‌های خود را به‌صورت طلا ذخیره کنند.
- بانک‌های دیگر شهرها و بانک‌های محلی باید حداقل 15 تا 25 درصد ذخایر نگهداری کنند.
- هر بانک ملی می‌توانست تا سقف 500 هزار دلار اسکناس منتشر کند، مشروط بر سپرده‌گذاری اوراق خزانه نزد وزارت خزانه‌داری.
این چارچوب باعث تقویت ساختار بانکی شد و مسیر را برای ایجاد نهادی متمرکزتر یعنی بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا هموار ساخت.
گذار از بانکداری ملی به بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا
تا پایان سال 1864، بیش از 683 بانک ملی مجوز فعالیت گرفتند. در سال 1865، مالیات بر اسکناس‌های ایالتی به 10 درصد افزایش یافت و عملاً باعث حذف آن‌ها از چرخه پولی شد.
با وجود این اصلاحات، بحران‌های مالی و هراس‌های بانکی همچنان رخ می‌داد. همین بی‌ثباتی‌ها، کنگره را وادار کرد در سال 1913 فدرال رزرو را تأسیس کند تا ثبات مالی و پولی تضمین شود.
منابع خارجی
- Federal Reserve History – National Banking Acts
- Cambridge – National Banking Acts
- Cleveland Fed – National Banking System
لینک داخلی پیشنهادی
برای مطالعه بیشتر درباره فدرال رزرو ، به مقاله تاریخچه فدرال رزرو مراجعه کنید.
